Werk

Jahoor, daar gaan we weer. Op weg naar het paradijs. 6uur opstaan, 7uur beginnen met werken, en om 18uur naar huis. Vrijdags vrij, en soms een zaterdag. Maargoed, dat is niet erg, het werk is namelijk erg leuk. Er is veel te doen, te zien, ik heb nieuwe mensen leren kennen en gehoord waar ze allemaal vandaan komen. 400man, 20 nationaliteiten, op 1 bouwplaats; dat is gaaf!

En ik had beloofd deze keer te schrijven over hoe mijn werk eruit ziet, dus vooruit dan maar.

Ik werk nu bij BAM International, dat is het deel van het nederlandse bedrijf Royal BAM Group(groen/oranje kleuren) dat alle projecten buiten Europa doet. Het project waarop ik werk is de uitbreiding van de Aqaba Container Terminal, dat is ongeveer 10km ten zuiden van Aqaba aan de Rode Zee. Zo’n terminal is eigenlijk niets meer dan een lange zeekade(530m) waar containerschepen aanleggen(tussen de 150 en 250m lang) en 6 enorme kranen laden en lossen de containers van het schip. Op het 50hectare grote terrein achter de kranen staan 36000 containers te wachten om vervoerd te worden naar een ander land of door vrachtwagens verder Jordanië in gebracht te worden. Tussen die stapels containers van soms wel 6 of 7 hoog opgestapeld rijden dan alle vrachtwagens die containers aan en afvoeren het land in of juist naar de laad/los kranen voor de schepen. En over die stapels rijden de portaalkranen die de containers opstapelen of op vrachtwagens zetten. Deze terminal werkt altijd; 24/7.
Wat wij doen is eigenlijk heel simpel, wij bouwen aan de bestaande 530m lange terminal 460m bij en zorgen dat de schepen goed aan kunnen leggen, de kranen kunnen rijden over de rails en er genoeg plaats is voor alle portaalkranen en vrachtwagens. Hoe we dat doen is een lastig verhaal, maar ik zal het proberen uit te leggen dan kun je het ook zien op de foto’s die ik later zal toevoegen aan deze blog.

Het uiteindelijke resultaat van het project is een hele grote vlakke vloer van beton, 460x180m! Maar voordat het project begon was daar gewoon een soort van puinhelling het water in, en in het water stond een prachtig koraalrif. In het begin hebben ze het koraalrif verplaats naar een ander natuurgebied in zee en zijn ze begonnen met bouwen.
Om een scheiding te maken wordt er een gigantische stalen wand gebouwd(combiwand), aan de ene kant wordt het aangevuld met grind, zand en aarde. En aan de andere kant is gewoon water. Aan de landzijde van die wand kun je dus gewoon het terminal dek erop maken nadat je de wand goed hebt vastgezet in de grond door nog meer wanden erachter te maken en deze te verbinden met stangen(ankerscherm+trekstangen). Zo voorkom je dat het hele zootje omvalt.
Aan de zeezijde zijn er dan 5 rijen met palen de grond in geslagen(totaal 400) van 54m lang. Hierop wordt een betonnen frame(meest prefab) gemaakt om het terminal dek te ondersteunen en ook de rails van de laad- en loskranen.
Het project is nu al een jaar bezig en zal over ongeveer een jaar klaar zijn.
Ik werk hier nu al 6 weken en in de eerste paar weken heb ik vooral het contract en heel veel dingen gelezen over het project en de tekeningen bekeken. Ook ben ik veel buiten geweest op de bouwplaats want dat is nogal indrukwekkend zoals je ziet op de foto’s.

En wat ik dan echt doe? Allerlei kleine en grotere opdrachten voor mijn collega’s en manager. Ik heb bijvoorbeeld een register gemaakt voor de resultaten van de beton testen, en een register voor al het bestelde en gebruikte wapeningsstaal. Ook ben ik bezig met het filmen van alle koppelingen in de combiwand om te controleren of deze goed geinstalleerd is en waar nodig beschik ik ook over een duikteam als we er van de kant met de onderwatercamera niet bij kunnen. Daarnaast start over twee weken de verdieping van de zeebodem, daar moet veel werk voor gedaan worden zoals AutoCAD tekeningen gemaakt, hoeveelheden bepaald, werkmethode beschereven, enz. En dat is erg leuk werk omdat ik dan site engineer zal zijn op de barge vanwaar we gaan graven.
Op die barge(18x54m) staat dan een enorme kraan met een grijper die graaft, ik moet er dan voor zorgen dat de barge op de goede plek ligt en dat er op de juiste plaats gegraven wordt. Maar daarover later meer als het zover is.
Een deel van het werk is dus binnen, in een aangenaam kantoor met airco. En een deel is buiten, waar het toen ik begon elke dag 40 graden was maar nu zo'n 34 graden elke dag. Heerlijk dus.

Vanaf volgende week dinsdag zal ik veel foto's toevoegen van mijn werk zodat je kunt zien hoe dat er nou uitziet. Nu kan dat niet want komende 5 dagen ben ik vrij, de moslims vieren dan Eid Mubarak, het offerfeest dat 70 dagen na de Ramadan gevierd wordt.
Ik ga vanmiddag dus met een paar collega's naar Amman en vrijdag gaan we dan door naar Wadi Mujib(zoek maar op google) om daar te wandelen in het laagstgelegen natuurgebied te wereld, naast de Dode Zee.