Boekarest

Boekarest werd door ons gebruikt als tussenstop. Hier zouden we één nacht verblijven en daarom hadden we ervoor gekozen een goedkoop hotel te boeken. Eenmaal in het hotel aangekomen bleek dat het een heel lelijk oud hotel was en kwam de schimmel je tegemoet. Gelukkig was t maar voor even. Nadat we allemaal een douche hadden genomen(wat wel nodig was na de 15 uur durende treinrit) zijn we de stad in gegaan. Al snel bleek dat de staat van ons hotel een afspiegeling was van de stad. Boekarest is een oude en vooral lelijke stad met een paar bezienswaardigheden! In Boekarest vind je het grootste paleis van Europa, toen we daar een rondje omheen liepen snapte we dit volledig. Verder is het een stad zoals we die kennen uit de films. Gebouwen die nodig een keer groot onderhoud nodig hebben, balkons waar je niet onder door durft te lopen laat staan op te gaan staan. Een hoop reclame op de gebouwen en de weg zit vol met gaten. Sven was enorm gecharmeerd van een een lelijke auto die hier veelvoudig rondrijdt, de Daewoo tico. Na onze magen te hebben gevuld weer terug gegaan naar het hotel en vroeg naar bed gegaan. De volgende dag om 12 uur uitgecheckt en naar het station gegaan. We konden maar een klein stukje met de trein omdat de rest van het traject naar Istanbul werd vernieuwd. Dit betekende een busrit van 10 uur na een treinrit van 5 uur. Toen we net een half uur onderweg waren werd er gestopt. Wij niet wetende wat de normale routine was dachten dat we zo weer verder gingen. Uiteindelijk een uur stil gestaan om vervolgens met een noodgang door de bergen te racen. Na een dodemans rit van een uur werd er plotsing weer gestopt. Omdat we het ondertussen bijna in onze broek deden uitgestapt om de blaas te legen.. toen bleek waarom we al een uur hadden stilgestaan en nu weer stopten. De bus was kapot en al het water uit de koeling kwam er uit. Na een 1,5 uur durende reparatie konden wij weer verder. Ondertussen hadden we een totale vertraging opgelopen van 3 uur. Een uur later zijn we overgestapt in de bus naar de grens. Daar aangekomen onze visa gekocht.. toen overgestapt in een Turkse bus. De buschauffeur van deze bus had geen haast en ging 2 uur later pas weg, tenminste dat dachten we want een half uur later zette hij vrolijk de bus naast de weg en ging een half uurtje ontbijten. Daarna werd onze reis vervolgt. Toen we Istanbul bereikten kwamen we in de file te staan. Uiteindelijk waren we om half 11 op de plaats van bestemming en konden we op zoek gaan naar ons appartement om onze hoognodige rust te pakken na  een reis van 20 uur.